เรื่องราวนี้มีอยู่ว่า ในโบสถ์ที่ปิดตายข้างโรงเรียนคอนแวนต์แห่งนี้ บางคืนจะมีคนได้ยินเสียงเปียโนดังแว่วออกมาจากโบสถ์ว่ากันว่า คนที่กำลังเล่นเปียโนกลางดึกนั้นคือแม่ชี...แม่ชีที่หัวขาด

     ว่ากันว่าแม่ชีคนนี้ขณะที่มีชีวิตอยู่ เธอเป็นแม่ชีที่เล่นเปียโนเก่งมาก ในขณะเดียวกันก็เคร่งครัดอย่างมาก ถึงขึ้นยอมอุทิศตัวอยู่แต่ในโบสถ์ สละเรื่องทางโลก สวดมนต์ภาวนาพลีกรรมอย่างไม่หยุดหย่อน และทำกิจทุกอย่างแต่ในโบสถ์

     แต่แล้วแม่ชีคนนี้เกิดมีความรักกับคนที่อยู่นอกโบสถ์ เธอรู้สึกผิดกับตัวเอง รู้สึกผิดต่อพระเจ้า นั่นเป็นสาเหตุที่เธอฆ่าตัวตาย จนหัวขาดในที่สุด

หลังจากนั้นบางคืนจะมีคนได้ยินเสียงเปียโนดังจากโบสถ์ตอนกลางดึก แต่เมื่อไปดูก็ไม่พบใครนอกจากเปียโนหลังนั้น

     และด้วยความศรัทธาในความรัก จึงมีบางตำนานเล่าว่า ถ้าใครอยากสมหวังในความรักให้ไปขอพรจากแม่ชีหัวขาดแล้วจะสมหวังทุกราย โดยต้องไปคนเดียว กรีดเลือดที่ฝ่ามือ แล้วเอาดอกกุหลาบสีแดงไปวางไว้ที่เปียโน 

     เมื่อสมหวังแล้วต้องกลับไปโบสถ์ดำคนเดียว ตอนตีสาม...ต้องเล่นเพลง 1 เพลง ไม่ว่าเห็นหรือเจออะไรก็ห้ามหยุดเล่นโดยเด็ดขาด

     บางที...แม่ชีหัวขาดก็ยืนอยู่ข้างหลัง หรือถ้าโชคดีกว่านั้น แม่ชีอาจจะปรากฏตัวให้เห็น

     ขอให้โชคดีเจอกับรักแท้ หรืออย่างน้อยก็คงได้เจอกับแม่ชีที่หัวขาด